Expositie ‘Opname van opzij’

Er is veel te doen over samenwerking met familie en andere naasten in de GGz. De cliënt blijft centraal staan, en de naaste is vaak vooral een ‘co-carer’. Of: een ‘co-client’, dan verdient de naaste ook zorg en aandacht. Maar, naast al dit concrete ‘(samen) zorgen voor’ is er eerst en vooral zoiets als de ervaring, het perspectief, de stem van de zus, het kind, de vader. De vader in dezen is Marnix Niemeijer, die de opnames van hun dochter van opzij meemaakte, deze zo goed en zo kwaad als dat ging in zich opnam, en zijn jarenlange dichtersstilte verbrak met een achttal gedichten. Deze zijn gepubliceerd in de bundel ‘Opname van opzij’, en staan centraal in de expositie.

Iedereen – zowel binnen als van buiten Viaa – is van harte welkom om deze betekenisvolle expositie te komen bezichtigen.

Dat kan tijdens openingstijden van Hogeschool Viaa.

Marnix Niemeijer
Marnix Niemeijer is al jaren werkzaam als directeur en bestuurder in organisaties op het terrein van internationale noodhulp, belangenbehartiging voor mensen met een verstandelijke beperking, internationale samenwerking en armoedebestrijding, en nu onderwijs. Hij publiceerde in 1992 de veelgeprezen bundel Tweegebieden. Het ‘kleine’ Opname van opzij is na vijfentwintig jaar zijn tweede bundel. Meer informatie over de bundel is hier te vinden.

Marcel Verbrugge
Uit zijn oeuvre als beeldend kunstenaar spreekt de fascinatie voor de kwetsbaarheid van het menselijk lichaam en voor de schoonheid daarvan. Hij voltooide zijn opleiding tot vrij beeldend kunstenaar aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Arnhem. In 2008 werd hem de Cultuurprijs van de gemeente Ede uitgereikt.

Marnix Niemeijer publiceerde in 1992 de veelgeprezen bundel ‘Tweegebieden’. ‘Opname van opzij’ is zijn tweede bundel. Een ‘kleine’ bundel met gedichten over zijn dochter. Ze zijn verbonden met een periode van opname die noodzakelijk was vanwege langdurige psychoses. De gedichten vormen een weerslag van ingrijpend psychisch lijden en de impact die dat heeft. Verlies en dreiging gaan hand in hand, niet alleen voor de persoon in kwestie maar ook voor hen daaromheen. De gedichten zijn ook tekenen van hoop, hoe klein ook. Door het steeds maar weer zoeken van de ander, met geduld en met liefde; door open te staan voor wat onverwacht je pad kruist. De gedichten hebben kunstenaar Marcel Verbrugge geïnspireerd tot het maken van tekeningen. Tekeningen met een ziel. Twee daarvan hebben hun plek ingenomen in de bundel.