Alumnus aan het woord: Anita Bouma

Wie ben je?

“Hoi, ik ben Anita Bouma en in 2009 ben ik afgestudeerd als verpleegkundige aan Hogeschool Viaa, toen het nog de Gereformeerde Hogeschool was. Vanaf het begin wist ik al dat ik in een ziekenhuis wilde werken, en dat is gelukt! Na mijn afstuderen ben ik aan de slag gegaan bij Isala. Kort op Neurologie gewerkt en daarna lange tijd op Cardiologie. Dit vind ik een interessant specialisme, omdat je hier aan monitoring doet, maar ook chirurgisch en beschouwend samenkomt en je daarbij patiënten ziet in alle leeftijden.

Nu werk ik al meer dan zeven jaar in de flexpool van het ziekenhuis, wat betekent dat ik op alle algemene verpleegafdelingen ingezet kan worden. Daarnaast ben ik regieverpleegkundige bij I-Flex en organiseer ik scholingsdagen voor andere flexverpleegkundigen. Sinds november ‘23 ben ik lid van het verpleegkundig stafbestuur omdat ik voorzitter ben geworden van het verpleegkundig platform kwaliteit.Een nieuwe uitdaging waarin ik me samen met verpleegkundigen van de verpleegafdelingen inzet om de kwaliteit van zorg te verbeteren.

In mijn vrije tijd geniet ik van mijn gezin, familie en vrienden. Sinds 2018 organiseer ik alumni-bijeenkomsten voor Hogeschool Viaa. Het is leuk om de link tussen zorgorganisaties en scholen te behouden, we kunnen altijd van elkaar blijven leren.”

Hoe is het om te werken in de zorg?

“Ik ben blij dat ik mag werken in een ziekenhuis, omdat je regelmatig kortdurend contact hebt met een patiënt tijdens een belangrijk moment in hun leven. Het is voor mij een uitdaging om de patiënt op een dusdanige manier te begeleiden en te verplegen dat ze tevreden terugkijken op hun opname en het gevoel hebben dat ze als persoon gezien en gehoord zijn. Voor mij is dat de verbindende factor van alle patiënten, omdat een patiënt zoveel meer is dan alleen de medische aandoening waarvoor ze zijn opgenomen. Persoonsgerichte zorg vind ik dus erg belangrijk.”

Wat kan je je nog herinneren aan Hogeschool Viaa? 

“Ik heb leuke herinneringen aan Hogeschool Viaa, met name de praktijk lessen en de stages waren hierin hoogtepunten. Samen met medestudenten heb ik stagegelopen in een ziekenhuis in Bonn, maar ook in het UMC Utrecht.
Beide stages waren ontzettend leerzaam, niet alleen op verpleegkundig vlak maar ook op persoonlijk gebied. En het op kamers gaan was echt een ervaring die ik niet had willen missen. Als ik terugdenk aan mijn studententijd, herinner ik me een heerlijke, onbezorgde periode waarin ik dankzij mijn stages op veel verschillende werkplekken heb mogen rondkijken.”

Je bent lid van het alumni-bestuur van Hogeschool Viaa, waarom heb je besloten om dit te doen?

“In 2016 was ik wat zoekende in wat ik wilde doen met mijn werk en hoe ik dit moest combineren met mijn gezin. Ik las via de mail een oproep wie wilde helpen bij het organiseren van alumnibijeenkomsten. Zo kwam ik met Rudolf Schaaf in contact en heb ik me aangemeld bij het alumni-bestuur. Ook omdat ik dacht dat een toekomst in het onderwijs wellicht wat voor mij zou zijn. Daarvan is het niet gekomen, maar de verbinding met school is wel gebleven door het organiseren van alumnibijeenkomsten.”

Waarom koos jij voor verpleegkunde op Hogeschool Viaa?

“Ik wilde graag met mensen werken. Lange tijd dacht ik dat ik juf wilde worden, maar waarom ik toch voor de zorg heb gekozen, kan ik me niet meer herinneren. Wat ik wel weet, is dat ik totaal geen spijt heb van deze beslissing. Destijds koos ik voor Hogeschool Viaa vanwege de christelijke identiteit. Als verpleegkundige kom je namelijk vaak in aanraking met ethische dilemma’s. Ik vind het belangrijk dat je als student de ruimte krijgt om een mening over deze dillema’s te vormen en deze uit te dragen. Mijn geloof is een leidraad in mijn leven, zo ook in mijn verpleegkundig vak. Mijn tijd op Hogeschool Viaa heeft me hierin wel handvatten gegeven.”

Heb je nog wel eens contact met oud-medestudenten?

“Ja, ik heb nog contact met oud-medestudenten, want er zijn vriendschappen ontstaan in deze tijd. Eén van mijn medestudenten is een goede vriendin geworden, we werken in hetzelfde ziekenhuis, wonen in hetzelfde dorp en zien elkaar nog regelmatig. Een andere medestudent was toen al een vriendin van de middelbare school. We hebben onze tijd in Bonn en Utrecht gedeeld. We zien elkaar niet vaak, maar als we elkaar zien, is het weer als vanouds. Daarnaast kom ik oud-medestudenten nog wel eens tegen op werk of ik volg ze op social media.”

De wereld is constant in ontwikkeling, hoe zorg jij ervoor dat jij je kennis actueel houdt?

“Binnen de organisatie waar ik werk is veel aandacht voor ontwikkeling, er is een ruim aanbod van scholingsmogelijkheden. Daarnaast hou ik als regieverpleegkundige vakbladen bij en volg ik regelmatig webinars.”

Wat zou je andere oud-studenten van Hogeschool Viaa willen meegeven?

“Laten we verbinding zoeken met elkaar. Alleen al binnen het ziekenhuis waar ik werk zouden we nog zoveel meer van onze eilandjes (afdelingen) af kunnen komen. Maar door contact te zoeken met andere zorgorganisaties, creëer je meer wederzijds begrip, meer kennis en kan je leren van elkaar. Daarnaast; wees je bewust van al de kennis en kunde die we als verpleegkundigen in huis hebben. Beiden zijn absoluut nodig om zorg in de toekomst te kunnen blijven geven.”