Projecten: inclusieve samenleving

De drie decentralisaties (van zorg, werk en jeugdhulp) en de invoering van ‘passend onderwijs’ brengen zorg en welzijn dichter bij de inwoner. Door integraal samen te werken, staat de inwoner echt centraal en kan de professional de hulp beter afstemmen met andere professionals. Dat klinkt eenvoudiger dan het is: vaak zijn sociale professionals, instanties en vrijwilligers, maar ook familieleden, vrienden en buren betrokken. Dat vraagt om een nieuwe manier van samenwerken, waarbij er vanuit een sterke sociale basisinfrastructuur wordt samengewerkt door professionals, bewoners en hun formele en informele verbanden.

In het sociale domein zijn inclusie en participatie al jarenlang leidende idealen, zowel op beleidsniveau als binnen zorg- en welzijnsorganisaties. Er is veel aandacht voor participatie in de samenleving, concreet hoe mensen zo gezond en lang mogelijk zelfstandig kunnen wonen en meedoen. In het beleid rondom kwetsbare groepen zoals ouderen en mensen met psychische problemen wordt in veel gemeenten actief gekeken naar hoe gemeenten hierbij zo veel mogelijk kunnen aansluiten bij inwoners. Omdat het voor veel kwetsbare groepen vaak nog moeilijk is om naar wens en behoefte mee te doen, ontstaan er in de structuur van het sociale domein steeds meer initiatieven die zich richten op (laagdrempelige) ondersteuning, zoals de buurtsportcoaches of welzijnswerkers . Deze professionals zijn vaak een spil en brug tussen (kwetsbare) inwoners en professionals uit zorgorganisaties, zowel huisartsen en fysiotherapeuten als sociale (wijk)teams. Vanuit de Werkplaats Sociaal Domein werd in februari 2018 een netwerkbijeenkomst georganiseerd, op initiatief van stichting GGZ-Beraad Overijssel en twee lectoraten van Viaa: het Centrum voor Samenlevingsvraagstukken en lectoraat Zorg & Zingeving. Diverse organisaties en mensen met eigen ervaring als ggz-cliënt namen deel. In deze bijeenkomst werd de wens geuit om in het kader van herstel, veerkracht en zelfregie nader in te zoomen op de rol van bewegen en sport. Daarbij werd zowel het sociale element genoemd, als het ervaren van zingeving door sport en bewegen en de bijdrage aan herstel en participatie van kwetsbare groepen. Ook hier kwam de functie van de buurtsportcoach in beeld. Op steeds meer plekken in steden en dorpen is deze functie ontstaan, soms vanuit een welzijnsorganisatie en soms direct vanuit gemeenten. Het belang van welzijn en preventief werken krijgt gestalte in deze functie. Deze trend is duidelijk zichtbaar geworden door de transities in het sociale domein. Gemeenten zien in deze lokaal ontstane samenwerkingsverbanden kansen om meer integraal samen te werken ten behoeve van haar inwoners. Zij willen een preventieve integrale aanpak bieden in hun inclusie en/of participatiebeleid, zodat alle levensgebieden goed op elkaar afgestemd kunnen worden. Deze gewenste integrale aanpak wordt in veel gemeenten onderbouwd vanuit het model van Positieve Gezondheid (Huber et.al., 2011), waar zowel binnen de publieke gezondheidszorg als in het sociaal werk steeds meer aandacht voor is.

Meer lezen? Klik hier.

In dit rapport worden de bevindingen weergegeven van het eerste projectjaar van het project ‘Samen in Beweging met kwetsbare inwoners’. In dit project ontwikkelen zorg-, welzijn- en sportprofessionals, gemeenten en inwoners met elkaar een goede praktijk waarbinnen inwoners gestimuleerd worden om in beweging te komen. In lijn met de theorie van Positieve Gezondheid, wordt bewegen, om de gezondheid te stimuleren, binnen het project breed opgevat. Enerzijds gaat het om bewegen in lichamelijke zin. Anderzijds wordt bewegen binnen dit project meer figuurlijk gezien. Deelname aan activiteiten zorgt ook voor sociale beweging en vergroot het gevoel van onderlinge betrokkenheid van inwoners en mentaal welbevinden. Het onderliggende doel is om inclusie, gezondheid en welzijn van de inwoners te stimuleren.

Meer lezen? Klik hier.