Marjanne Welmers over hoe zij docent drama is geworden

Midden in de multifunctionele ruimte nemen we plaats op een van de stoelen. Als docent drama is dit het ‘lokaal’ waar Marjanne zich regelmatig met haar studenten bevindt. Ze vertelt dat ze de ruimte nog ietwat kaal vindt, maar ze is blij dat ze er heuse voorstellingen in kan organiseren: “Pas geleden heeft een deeltijdgroep van de Pabo een voorstelling voor groep 5 van een basisschool georganiseerd. Dan zie je de kinderen en de studenten genieten, dat is zo leuk!”

Je begon ooit aan de opleiding Verpleegkunde. Hoe ben je uiteindelijk docent geworden?
“Tijdens mijn stage voor de opleiding Verpleegkunde ontdekte ik dat ik het waardevoller vond om aan bed met de mensen te kletsen, dan met een infuus te klungelen. Ook mijn begeleider merkte het op. Hij vond mij sociaal sterk, maar technisch onhandig. Ik besloot daarom mijn opleiding te stoppen. Naast mensen, houd ik ook van taal en daarom startte ik met de lerarenopleiding Nederlands.”

Het vak Nederlands geef je nog steeds aan de Pabo. Inmiddels ben je ook dramadocent. Vertel eens hoe dat is gegaan …
“Ik floreer het beste in mijn werk als ik contact maak met mensen. Maar door de jaren heen werd het contact met de student in de les minder. Mede door laptops en mobiele telefoons. Ik genoot hierdoor minder van mijn werk. Het was niet de hoofdreden dat ik stil werd gezet. Er speelden privé nog meer zaken mee. Ik kwam thuis te zitten en zocht hulp. In die periode werd ik er van verschillende kanten op gewezen dat ik onbevangen, vrolijk en op een positieve manier kinderlijk enthousiast ben. Ergens wist ik dat wel, maar ik zag het nooit als een kracht. Iemand zei in een profetie dat ik met anderen zou spelen en plezier zou hebben. Wat moest ik met die opmerking? Ik had geen idee wat er bedoeld werd. Tijdens mijn re-integratie viel alles prachtig op z’n plek. Ik wilde graag weer beginnen met lesgeven, maar niet op de manier als daarvoor. Er bleek een vacature voor de functie van dramadocent te zijn en ik kreeg de kans om deze in te vullen. Het voelde alsof het zo moest zijn.”

Het klinkt als een uitzonderlijke kans …
“Ja, zo voelt het ook. Hogeschool Viaa heeft hierin veel voor mij betekend. Ze hebben mij de ruimte gegeven om te herstellen op een manier die bij mij paste. Vervolgens kreeg ik het vertrouwen om na zestien jaar alleen docent Nederlands te zijn geweest, nóg een vak te gaan onderwijzen. Uiteraard moest ik hiervoor ook zelf de schoolbanken weer in. Het mooiste van alles is dat het klopt. Het voelt passend om naast een paar uur Nederlands, de dramavakken te geven. Heel wonderlijk!”

Waarom is het vak drama zo leuk?
“Vaak komen de studenten van de Pabo met enige reserves binnen. Dan vinden ze het spannend en moeten ze uit hun comfortzone. Als je die studenten vervolgens samen plezier ziet maken, geniet ik enorm. Dat plezier maken vind ik belangrijk. Als je les gaat geven op een basisschool is het belangrijk dat je het kind in jezelf naar boven haalt. Kinderen mogen leren dat ze samen iets kunnen maken waar ze zelf plezier aan beleven en waar publiek ook van geniet. Het proces van samenwerken is heel verbindend. Sommige studenten zie ik aan het begin van de les ineengedoken zitten met een zenuwachtige blik in hun ogen en even later spelen ze, door de veiligheid van de groep en de werkvorm, een spel rechtop en met energie. Dat raakt me, want daar doe ik het voor.”

En waarom vind je de studenten leuk?
“Ik geniet van de levensfase waarin de voltijdstudenten zich bevinden. Ze komen als adolescent – met alle keuzes en vragen die daarbij horen – in mijn lessen en dan zie je ze in de loop der jaren groeien en meer verantwoordelijkheid nemen. Je maakt hun pad naar volwassenheid vanaf de zijlijn mee. Dat klinkt natuurlijk heel groot en zo benader ik de studenten dus ook niet, maar zo ervaar ik het wel. Ik geniet ook enorm van de deeltijdstudenten. Zij doen veel dingen tegelijk. Vaak zijn ze partner en/of hebben ze een gezin en daarnaast hebben ze ook nog een baan. Heel bewust kiezen zij voor een opleiding en werken ze knetterhard. Daar heb ik veel respect voor. Voor al deze studenten geldt dat ik ze iets mag leren dat zij vervolgens weer doorgeven aan hun eigen leerlingen. Zo heeft mijn werk hopelijk een dubbele impact.”

Wat denk je dat de studenten van jou als docent vinden?
“Vrolijk, druk en chaotisch! En in mijn rol als PPO-docent ook zorgzaam. Ik hoop dat studenten weten dat ze bij mij terechtkunnen. Maar ik ben vooral mezelf. Vrolijk, kwetsbaar of gewoon moe als ik moe ben. Authenticiteit zit in alles wat je ziet!”

Marjanne Welmers (42) is sinds 2004 docent op Hogeschool Viaa en als docent Nederlands en docent drama betrokken bij de opleiding Pabo. Ze is getrouwd, woont in Zwolle en is eigenaar van de Labradoodle Gaudi.